Κάνε πως δεν έγινε τίποτα.

Ούτε μάχες ,ούτε προσπάθειες εμπορίου,

ούτε μεγάλα σχέδια πλεύσης.

Κάνε πως είσαι σε κανονικές ατμόσφαιρες πίεσης

και θερμοκρασίας, σαν μέσα σε θερμοκοιτίδα αόρατη.

 Κάνε πως είσαι γλάστρα βασιλικού , κάνε πως  πηγαίνεις αργά

πως κοιτάζεις αδιάφορα τις βιτρίνες με καπνισμένα μάτια.

Μια χαρά θα πάνε όλα με λίγο χρωματιστό μαντήλι

και αδιαφορία προς τον Αόρατο.

Ντύσου το πρωί καλά ,φτιάξε τον καφέ σου και άρχισε να ροκανίζεις

το καρότο του φωτός σαν καλό λαγουδάκι

 μέχρι να έρθει το βράδυ και στην αγκαλιά κουρασμένων φίλων 

αφήσεις να σε πάρει η προπέλα του μπάρ μακριά 

στην πρώτη επαφή με το υγρό  σπήλαιο της αληθινής αγάπης .

Κάνε για λίγο πως είσαι κάποιος άλλος και ξαφνικά θα καταλάβεις το λίγο που ξέρεις.

Για αυτόν τον απίθανο κόσμο που μιλάει σπουδαία για κάστρα και κορίτσια- αμμόλοφους.

Για μακρινά σπίτια που μαγειρεύουν φαγητό και πόνο.

Για την δροσιά που φυλάς κάτω απο το τζάκετ της ποπ φαντασίωσής σου.

Μέρες και νύχτες φτιάχνεις σαν αράχνη το προστατευτικό σου δίχτυ

πρίν καν πιάσεις δουλειά στο τσίρκο.

Πίστεψες τα μάτια σου γι αυτό η καρδιά σου θέλει συνέχεια σέρβις.

Φυτρώνουνε δάση τα βράδυα στα μαλλιά σου  μόλις σε πάρει ο ύπνος.