Sunday 22 September 2013

Φώτα δυνατά  πρέπει να ανάψουν ,
καυτοί προβολείς  μέσα στα εργαστήρια
που μετατρέπουν σε μια στιγμή τον άνθρωπο σε ανάμνηση.
 Αυτές οι χαλαρές βολτούλες μέσα στην κοιλιά της πόλης ,
πόσο εύκολα βγάζουν δόντια.
Ακόμα το καλό φαγητό ωφελεί αλλα μάλλον άλλαξε η γεύση του
τον τελευταίο καιρό μόνο προς το πικρότερο.
 Όλο καταλαβαίνω οτι προσπαθεί να σε στριμώξει
ο καθένας στην δική του ματωμένη φαντασίωση
και αμέσως σηκώνεις και φυσάς δυνατά το κλαρίνο στα μούτρα του
μήπως και περάσει μέσα απο τα βλέφαρά του η γεύση 
του σκοτωμένου  απογεύματος και σταματήσει
 να φωνάζει συνέχεια τις παλιές του ιδέες
 στα καινούργια σου λουλούδια.