Tuesday 14 May 2013

Βραδυνό τραγούδι αυπνίας.

Είναι μεγάλος ο καημός σαν ξημερώνει
είναι σαν κήπος πορφυρός που αγριεύει
είναι μια πίστα  σπασμένα πιάτα αδειανή
που την φωτίζει μια τρύπα φώς,
απο της νέας μέρας το πριόνι.
Είναι μεγάλος ο καημός σαν ξημερώνει
κι εσύ οδηγείς μόνος στον σκονισμένο δρόμο
όλα τα χρόνια σου τα γέμισαν με αποκόμματα
ταξιδιωτικών γραφείων και νύχτες μαγικές
μακριά απ της θάλασσας την ένδοξη γαλήνη.
 Είναι μεγάλος ο καημός και συ αγρίμι
που θα δαγκώνεις όποιον ανοίγει να διαβάσει
έναν πάπυρο και  δεν ξεκινάει να μιλήσει.
Περιμένεις κάτω απο μια βιτρίνα
να μυρίσει η πόλη βερνίκι νυχιών.