Απλώνονται βασίλεια
μπροστά στα μάτια
αυτού που κατάφερε
να είναι κενός
αυτού δηλαδή
που δεν πίνει νερό
απο τρύπες που
αφήνουν τα παλιά
ίχνη των αλόγων
αλλά με μιά καθαρή
πετσέτα
απλώνεται κάθε πρωί
σε καφέ και σκέψεις
απο την άλλη
άκρη του κόσμου.
Ένας τύπος
που κάιγεται απο
τον ουρανό της ίδιας
πόλης.