Friday 21 December 2012

Έστω και μια φορά να πιστέψεις , θα πιστεύεις συνεχώς.
Τόσο καιρό γιατί δεν βολεύεσαι ρωτάς.
Πώς να βολευτείς όταν είδες κάποιους
με τα μάτια σκυμμένα να συνεχίζουν τη δουλειά.
Πίστευες οτι με ενα σχεδιάκι θα τη γλιτώσεις?
Η με ένα κέρμα,  σαν να είναι αυτόματοι πωλητές ήσυχης συνείδησης?
Αφού βλέπεις οτι κι αυτοί κάτι άλλο ονειρεύτηκαν
ανεβασμένοι πάνω σε ένα δέντρο.
Γιατί να ξέρεις οτι για κάθε παιδί , αντιστοιχεί και ένα  δέντρο.
Καί όποιος σου πεί το αντίθετο,  να ψάξεις και σίγουρα
θα βρείς το τσεκούρι του πεταμένο.