Koιμάμαι στον πάτο απο
τις παλιές βάρκες και δεν φεύγω
όταν αρχίζει η βροχή , ούτε όταν
η μέρα γίνεται μπλέ.
Όσο μεγαλώνεις μικραίνει ο δρόμος
για το λιμάνι .
Ανοίγουν τα μάτια σιγά σιγά κάτω απο
τον λαιμό σου.
Και οι νεκροί σου , γίνονται δύναμη
για να συντρίψουν τα φοβισμένα
απογεύματα.
Όσο μεγαλώνεις, μικραίνει ο κόσμος.
τις παλιές βάρκες και δεν φεύγω
όταν αρχίζει η βροχή , ούτε όταν
η μέρα γίνεται μπλέ.
Όσο μεγαλώνεις μικραίνει ο δρόμος
για το λιμάνι .
Ανοίγουν τα μάτια σιγά σιγά κάτω απο
τον λαιμό σου.
Και οι νεκροί σου , γίνονται δύναμη
για να συντρίψουν τα φοβισμένα
απογεύματα.
Όσο μεγαλώνεις, μικραίνει ο κόσμος.