Θα πνιγούμε μια μέρα
απο τις ατέλειωτες πεταμένες συσκευασίες
παγωτού και τα λασπωμένα εισιτήρια.
Δεν λέω βέβαια να γυρίσουμε κάπου πίσω ,
όπως αυτοί  που παριστάνουν  τους πρωτόγονους
με περίσσιο στύλ , αυτοί που βαρέθηκαν τις πληκτικές
πλόυσιες συνοικίες τους και τώρα
θέλουν να ζήσουν στο κέντρο
νομίζοντας οτι είναι η Νέα Υόρκη
με λιγότερες απαιτήσεις αλητείας.
Αφού συνηθίσαμε την αγορά των κρεάτων,
τίποτα δεν θα ενοχλήσει να πουληθούμε και μεις  κάπου.
Όμως θα λάμψουμε πετώντας , με τη δόξα
του δυνατού καφέ τις πολύ κρύες ημέρες.