Monday, 21 May 2012

Να ψάχνεις καθημερινά
ένα ελάχιστο δείγμα ευχαρίστησης
στα χασμουρητά τα χλιαρά
στων ανέργων στα καφενεία
και το μπάρ να έχει καταντήσει
μια ξηλωμένη φόδρα,
ένα χαζό αστείο, που ο αφηγητής του
γελάει σπαστικά ,για να γελάσεις και συ.
Η πόλη πεθαίνει φορώντας σκουλαρίκια.
 Τα αυτοκίνητα,νεκροφόρες με απλήρωτες δόσεις
πάνε και έρχονται,φωτίζουν την πλήξη του απογεύματος,
κορνάρουν με την φωνή ενός ετοιμοθάνατου τροπικού
πουλιού.
Φολκλορικοί αριστεροί με ιδιαίτερα μουσικά γούστα
και γερμανικό πέδιλο για την ανάβαση σωτηρίας στο Περού.
Η σκόνη του δρόμου,ίδια μέρα πάλι.
Ανοίγουν τρύπες,πηδάν απο τις γέφυρες
βγαίνουν καινούργιες μάρκες κολώνιας
απονομή διπλώματος αιωροπτερισμού
Μέρα φωτοτυπημένη.
Μέρα σχολείου που απέτυχε να μας μεγαλώσει.