Μέρα με τη μέρα
οι ειδήσεις εισβάλλουν ολο
και περισσότερο στη δροσιά της ύπαρξής μας,
μέχρι να ζούμε μόνο διαμέσου
κάποιας εικόνας η άποψης
έτοιμης και δοσμένης κατάλληλα
ώστε να το άτομο
να θεωρήσει τον εαυτό του
μέρος ενός συνόλου
που τρέφεται μαζικά
απο μια μήτρα
και δεν μπορεί να πάει πουθενά
αν συνεχώς δεν δηλώνει
την παρουσία του.
Άν συνεχώς,δεν προσπαθεί
με τούμπες
να διασκεδάσει
τη μεγάλη μηχανή
που τον μπουκώνει
με τα χαρτιά της
και τα δερματινα παπούτσια της
και τα σκατά της.
Αυτό που βλέπουμε
είναι όνειρο άλλων.